นิ่งเป็นหลับขยับที่ก็นั่งแดก
คงไม่แปลกที่ตัวอ้วนเป็นหมู
กินชาบูไม่พอต่อบิงซู
ผัวว่าฉันยิ่งอยู่ยิ่งเหนียงยาน
ชักทกทกทกทกทก ชักชักทกทกทกทกทก
ผัวแหลงพันนี้พันนี้ต้องชักทก
ก็แล้วแต่แล้วแต่ผัวจะคิด
แต่ก่อนกิดทุกคืนไม่เคยเว้น
แล้วพอยู่นานๆ กลับเสียเส้น
เห็นไม่แหลงมั่งว่านกเขาตาย
ชักทกทกทกทกทก ชักชักทกทกทกทกทก
ไม่กิดพึดหว่างนี้พันนี้ต้องชักทก
อะชักทก ชักทกทกทกทก
เบื่อผัวอีตายฉันได้แต่ชักทก
ตอนจีบกันใหม่ใหม่ดีไม่ห่างเหิน
เดินด้วยกันไม่เคยห่างหนี
อยู่ด้วยกันนานวันพันปีผัวขี้รำคาญ
รู้ตัวม่ายพี่อยู่เหมือนลูกพร้าว
เวลาทำถ้าวชาดอยู่หน้าเฉี้ยงงเฉี้ยงเฉี้ยงเฉี้ยงเฉี้ยง
เฉี้ยงให้เป็นสองท่อน เอาให้นอนงาบๆ
ก็แล้วแต่แล้วแต่ผัวจะคิด
แต่ก่อนกิดทุกคืนไม่เคยเว้น
แล้วพอยู่นานๆ กลับเสียเส้น
เห็นไม่แหลงมั่งว่านกเขาตาย
ชักทกทกทกทกทก ชักชักทกทกทกทกทก
ไม่กิดพึดหว่างนี้พันนี้ต้องชักทก
อะชักทก ชักทกทกทกทก
เบื่อผัวอีตายฉันได้แต่ชักทก
ตอนจีบกันใหม่ใหม่ดีไม่ห่างเหิน
เดินด้วยกันไม่เคยห่างหนี
อยู่ด้วยกันนานวันพันปีผัวขี้รำคาญ
รู้ตัวม่ายพี่อยู่เหมือนลูกพร้าว
เวลาทำถ้าวชาดอยู่หน้าเฉี้ยงงเฉี้ยงเฉี้ยงเฉี้ยงเฉี้ยง
เฉี้ยงให้เป็นสองท่อน เอาให้นอนงาบๆ
ตอนจีบกันใหม่ใหม่ดีไม่ห่างเหิน
เดินด้วยกันไม่เคยห่างหนี
อยู่ด้วยกันนานวัน 1000 ปี
ผัวขี้รำคาญ
รู้ตัวม่ายพี่อยู่เหมือนลูกพร้าว
เวลาทำถ้าวชาสดอยู่หน้า
เฉี้ยงงเฉี้ยงเฉี้ยงเฉี้ยงเฉี้ยง
เฉี้ยงให้เป็นสองท่อน เอาให้นอนงาบๆ